Welkom op mijn blog
Ik schrijf stukjes over het dagelijkse leven in mijn gezin, op het werk of in de kerk en over de omgang met God.
Mijn verlangen is om je te bemoedigen, aan te vuren en van elkaar te leren.
Veel zegen bij het lezen!

woensdag 13 juni 2012

Voetballende Gemeente




Vorige week keek ik de wedstrijd Nederland-Denemarken.
Ik hoorde mezelf commentaar geven in de vorm van: ''Blijf niet zo achteraan hangen, druk erop, spelen als een team en niet scoren, hebben ze het zo goed geleerd...", en meer van dat soort gefrusteerde reacties.
De coach stond al handenwrijvend aan de kant allerlei aanwijzingen te roepen en vroeg zich volgens mij hetzelfde af.
En plotseling zag ik een link met de Gemeente.
Ze weten het zo goed, velen kennen de bijbel, voorgangers vertellen hoe ze het geloof handen en voeten kunnen geven, maar dan....
Dan moet je het zelf gaan doen. Dan blijkt hoe het met ons persoonlijke geloof gesteld is en hoe we reageren op het leven.
Dan kun je de stem van de Heilige GEEST die in je woont negeren of aan het woord laten.
Dan kun je de lessen die je uit de bijbel hebt geleerd of van je voorganger toepassen.
Misschien leef je (on)bewust nog wel onder de wet. Ben je nog steeds aan het verdienen en loop je je benen uit je lijf. Maar heb je nog nooit de onvoorwaardelijke liefde van Jezus aanvaardt.
Als dit zo is zal er ook veroordeling in je hart zijn naar anderen toe, die misschien wel minder hard hollen  maar wel de echte rust en vrede in hun hart hebben en van daaruit de dingen doen. 
Want dan is het vanuit liefde voor Hem.
Niet je kerkgang, je bijbellezen, de lengte van je gebed, en allerlei activiteiten geven je een streepje voor.
Als je dit (on)bewust denkt stel jezelf dan de vraag of je wel echt van genade leeft.
Zoveel gelovigen stellen voorwaarden aan het komen tot Jezus. En dat heb ik het niet alleen over Refo kringen, ook Charismo's kunnen er wat van.
Durven we onszelf eerlijk onder de loep te nemen en te belijden: "Heer ik geloof, en dank u dat u me aanvaardt zo ik ben.?"
We denken vaak dat we eerst onze zonden moeten belijden en dan mogen komen, maar dan maken we alsnog eerst een platform voor onszelf. Hij wil dat we met LEGE handen komen. Hij verlangt ernaar dat we komen!
Pas als we Zijn liefde hebben leren omarmen, kunnen we gaan wandelen. O ja, vaak met vallen en opstaan, maar wel met de rust en zekerheid, dat hij ONVOORWAARDELIJK van mij en jou houdt!

Nu ik er zo over nadenk...ik denk dat er toch een verschil is tussen voetbal en de Gemeente.
God wil dat we de dingen in de praktijk brengen, soms samenwerken omdat je samen sterker bent.
Maar het Loon is al verdiend, Hij heeft al gescoord. Als je dat aanvaard ga je kosteloos de wedloop lopen, sta je op en vertrouw je op de dingen die je hebt geleerd. Je kunt in beweging komen.
Dus als je vanavond kijkt...zie jezelf dan rennen met Liefde in je hart en een juichende menigte van gelovigen op de tribune! Blessings!

5 opmerkingen:

  1. Prachtig verwoord Mirjam, ik kijk vanavond anders naar het voetbal ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, goed gevonden vergelijking ;-)
    Gelukkig hoeven en kùnnen wij het zelf niet te verdienen.. Alles is Genade.
    Met het voetbal is er één groot verschil: Want om dan als (Over)winnaar uit de bus te komen moet je wèl eerst scoren :)
    Voor God hoeven we gelukkig niet te scoren. Hij accepteert ons. Zijn Liefde is inderdaad onvoorwaardelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja zeker een zalige vergelijking Mirjam. Ik heb niets met voetbal en vanavond zullen de toeters wel weer klinken. Hetzij opgewekt of als olifanten met slappe slurven. Ik merk het wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha, weer mooi geschreven Mirjam, je zet me altijd aan het denken. Al dat schoppen en trappen heeft wel wat van gemeenteleven weg inderdaad, en duwen ook ja, en pootje haken, haha. Grapje natuurlijk...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. bemoedigend bericht bedankt voor het delen ...gods zegen...

    BeantwoordenVerwijderen