Naakt

Gisteren besloten we een stukje te gaan fietsen. Prachtig weer ervoor en ik voorop met de oudste en achter ons mijn man en de kleinste op haar kleine fietsje.
Het was een tempo om bijna bij om te vallen maar desalniettemin genoten we van de tocht.
Dan zegt de oudste opeens: "Mam, mn vriendin zegt dat hierachter een camping is waar ze allemaal in hun nakie lopen, is dat zo?" " Ja, dat is zo".
"Nou gek hoor, dat doe je toch niet, ik zou dat niet willen hoor."
Een tevreden gevoel begint zich al van mij meester te maken als ik achter me opeens hoor: "Bas, uit mijn klas is met zn vader en moeder naar een blote billen camping geweest, echt hoorrrr"
Ik stel me het gezin voor en stel me er eigenlijk niks bij voor.
"Nouhou", klinkt het weer achter me, " ik zou eigenlijk best wel naar de blote billen camping willen, kunnen we dr een keer heen pap?" Weg tevreden gevoel;)
Ik zit half achterstevoren op mn fiets en benadruk nog even dat we er niet heen gaan!
s'Avonds als ik de jongste naar bed breng, begint ze er toch weer over. "Mam, het lijkt me echt leuk hoor".
"Ik snap het", hoor ik mezelf zeggen, "weet je wat?" Morgen als ik uit mijn werk kom, speel je lekker in je blootje in de tuin". "Met water erbij?" "Met water erbij". Als ik weg ga, krijg ik nog een dikke smakkert.
"Mam, jij bent lief ".

Vanochtend gewerkt en vanmiddag fijn naar de speeltuin geweest, met badpakjes aan...
Vanavond tijdens monopoly herinnert ze me eraan. "Hé mam, ik mocht toch in mn blootje?"
"Nou, de dag is nog niet voorbij, het kan nog hoor", zeg ik.
"Nee hoor, nu niet, we zitten een spelletje te doen.", zegt ze.

Ik vind zulke gesprekjes altijd prachtig, geniet ervan. Kinderen die de wereld ontdekken en erachter komen dat hij groter is dan de achtertuin en het klaslokaal. Ik praat er met ze over en hoop dat ik het goed doe.
Ik ben blij dat ze alles vragen, dat vind ik gaaf.
En ik hoop dat als ze groter worden nog net zo nieuwsgierig zijn naar de dingen om hen heen en zich afvragen waarom sommige mensen andere keuzes maken.
Ik bid dat ze de waarheid van God's woord eigen zullen maken en dat hun keuzes daarop gebaseerd zullen zijn.
Ik ben blij dat God mij liet inzien hoe belangrijk een taak is van moeders of vaders of als je geen kinderen hebt van geestelijke vaders en moeders. Het is een hele verantwoording en uiteindelijk moeten we allen met de billen bloot,wanneer God ons vraagt wat we met datgene dat Hij ons heeft toevertrouwd, hebben gedaan.
Maar dan gelukkig bloot in figuurlijke zin....