Welkom op mijn blog
Ik schrijf stukjes over het dagelijkse leven in mijn gezin, op het werk of in de kerk en over de omgang met God.
Mijn verlangen is om je te bemoedigen, aan te vuren en van elkaar te leren.
Veel zegen bij het lezen!

zondag 18 september 2011

Het lekfestival

We rijden ernaar toe, naar Lopik. Wat een prachtig gezicht, daar op die dijk. Tien kilometer niks dan water, weiland en koeien, en hier en daar een paar fruitbomen. Prachtige donkere wolken erboven met af en toe een streep licht. Laten we bidden, zegt Jan. Bidden dat mensen aangeraakt worden. We bidden en zorgen dat we niet van de smalle dijk afrijden. We vragen of Noa ook wil bidden. Nee, zegt ze maar ik voel wel iets van binnen, toen pap bad. Ik krijg tranen in mn ogen en voel me helemaal anders. Ik leg uit dat de Heilige Geest dat doet. Vreugde in je hart. We draaien nog even nr. 7 van de nieuwe cd van M.Smith op luid volume: God is not far away. Op de achterbank wordt hard meegezongen, door Rhode en Noa, geklapt en we zien in de bocht de tent al opduiken. Drommen mensen komen even later binnen en ik sta bij de deur om uit te delen. Noa komt er ook bij staan, helemaal onder de koek kruimels, met dr mond nog vol en deelt er ook een paar uit. Voor de hele familie,zegt ze tegen een vrouw, die alleen is. Ik erger me een beetje aan haar, allemaal keurige kinderen, die vervolgens keurig blijven zitten in de dienst, terwijl onze kinderen op de tafel af de tafel, vissen spel komt voor de dag, dierenplaatjes worden uitgestald op tafel en ik sis af en toe dat ze stil moeten zijn. Maar als de voorganger leest uit de bijbel, veren ze ineens op uit hun spel, he mam, dat verhaal kennen we van die man die al 38 jaar ziek is. Heerlijk, kinderen, spelen en luisteren tegelijk. Even later: Mam, het duurt zo laaaaaahehang. Ik loop nog verder naar achter, bij een opening en de meiden gaan naar buiten. Rhode stoot haar hoofd tegen een joekel van een braadpan, telt luidkeels tot tien om vervolgens te roepen; IIIIIIIIIIIIk Koooooooooooom. SSSSSSSSSSSSt doe ik. Allemaal mensen in de tent die keurig stil zitten. Opeens denk ik, waarom blijf ik eigenlijk in die tent, kom op meiden we gaan naar het strandje. Joepieeeeeeeee, eindelijk iets leuks. Schelpen zoeken. Opgetogen lopen we door het weiland, hier en daar opzij stappend voor een koeienvlaai. De tonen uit de tent laten we acher ons. De meiden zoeken stenen en schelpen en ik kijk over het water en zeg: Heer, komt u vandaag? Ik hoor de muziek uit te tent en besluit mee te zingen. Heerlijk, helemaal alleen met de meiden aan de waterkant..........

Er is een dag waar al wat leeft al lang op wacht,
een dag van blijdschap,
als heel de schepping wordt bevrijd,
En op die dag dan komt de Heer en haalt zijn bruid,
die rein en stralend Opgaat in Zijn heerlijkheid,

Er klinkt geschal wanneer de graven opengaan,
en doden opstaan, voor eeuwig levend door zijn kracht,
Hun aardse tent wordt nu bekleed met heerlijkheid,
de dood verzwolgen, overwonnen voor altijd.

Spoedig zullen wij hem zien en voor altijd op Hem lijken,
en Jezus kennen zoals Hij is, amen!
Nooit meer tranen nooit meer pijn,
want wij zullen met Hem leven, in Zijn nabijheid, voor altijd.
Amen, amen.

Dus kijk omhoog en zie wat nog verborgen is,
Maar wat beloofd is, blijft in alle eeuwigheid.
En als je lijdt, weet dat het maar voor even is.
Als Jezus terugkomt, deel je in zijn Heerlijkheid!

We zoeken nog even door en besluiten terug te gaan naar te tent. Buiten gaat het een beetje regenen, ik zie aan de ene kant prachtige, donkere wolken, aan de andere kant de zon. Let op, zeg ik tegen de meiden; daar komt straks de regenboog, Gods verbond. En ja hoor, ik ben nog niet uitgesproken of daar verschijnt ie al. Prachtige kleuren, afgezet tegen een donkere lucht. Wow mam, Jezus houdt echt van je! Ja, zeg ik en ook van jullie. Weg alle ergernis. Ik heb prachtige kinderen, zonder zitvlees, maar ze snappen waar het om gaat. Ik kan er nog iets van leren. God was in de tent, maar zeker erbuiten, daar op het strand. Op de terugweg zingen we weer met zn allen, de een nog valser dan de ander: God is not far away!

1 opmerking:

  1. Haha Mirjam , ik zie het zo'n beetje voor me hoor. Maar er zit ook weer een mooie les in... we willen neit altijd keurig in een banje zitten, soms moet je gewoon naar buiten zijn, God wil ons altijd dingen laten zien!

    BeantwoordenVerwijderen