Moeders

Gisteren werd ik me weer bewust wat moeders zetten in het leven van kinderen.


Onze 78 jarige buurman, die verderop woont in de straat had aangegeven dat hij wel met ons mee naar de kerk wilde. Hij was al een tijd niet naar het Leger de Heils geweest, maar wilde toch liever met ons mee.
De preek stond in het teken van genade en toen we zongen : 'Daar zijn geen grenzen aan Jezus macht, Voor elk die wonderen van Hem verwacht. Ja, wie Hem aanraakt, ervaart Zijn kracht. Daar zijn geen grenzen aan Jezus macht.', liepen de tranen over zijn wangen.
'Dat zong mijn moeder altijd, joh.', zegt hij. ' Jaaah, die was erg gelovig hoor.'
De voorganger vertelt dat hij in Zuid-Afrika geroepen werd bij een man om voor hem te bidden, omdat de man er erg slecht aan toe was. Hij vroeg de man of hij zekerheid had omtrent zijn geloof. 'Ja' antwoordde de man, 'ik ben mijn hele leven al christen, ik ben als christen geboren en ik heb altijd de wet gehouden.'
'De hele wet?', vroeg de voorganger en las de eerste wet voor. ' Je hebt dus onvoorwaardelijk met al je kracht en verstand God gediend en je naaste?' ' Tja' , sprak de beste man, ' nu je het zo stelt denk ik toch niet dat ik me er helemaal aan gehouden heb.'
Vervolgens predikte hij de boodschap van genade en de man nam God aan.
De voorganger keek de gemeente in en sprak dat er velen zo leven. met de geruststellende gedachte dat het wel goed zat. Maar als je niet zeker wist of je die zekerheid had, je die mocht ontvangen vanuit de genade en het verlossingswerk van Jezus.

Ik dacht aan mijn buurman. Die wel geloofde, maar ook vaak twijfelde. Hij vertelde: " Dan zit ik op het bankje en kijk omhoog en vraag me af of God wel van me af weet." " Ik hoop het maar dat ik daar kom."
Of als ik vraag hoe hij de koffie wil, zegt: " Zwart, net als mijn ziel."
Ik kijk na deze oproep naast me en zie zijn hand hoog in de lucht en dank God dat hij een zoekende nooit afwijst.
We drinken nog een bakje zwarte koffie met een wolkje witte melk erin, en op weg naar huis blijft hij maar bezig over dat lied.
Ik vind dat zó mooi. Soms denken we dat we een stevige preek of veel woorden nodig hebben, maar God weet welke woorden vroeger in zijn hart zijn gezaaid. En woorden zijn krachtig. De bijbel spreekt ervan.
Ze keren nooit leeg terug. Ook al duurt het jaren. Dus bij deze wil ik alle (geestelijke) ouders bemoedigen.
Denk nooit dat je woorden geen invloed hebben. Dat hebben ze namelijk. Misschien zie je er in je leven niets van bij je (geestelijke) kinderen. Gaan ze af van Gods woord. Maar vertrouw op Gods beloften.
Wie weet wat deze moeder gebeden en verzucht heeft. En ze is al lang boven. Ik hoop dat ze gisteren even vanuit de hemel naar beneden kon kijken. En zekerheid het hart van haar zoon binnen zag komen.
Mag dit steeds ons gebed zijn :
Vader, dank U dat U me gezegend hebt met mijn (geestelijke) kinderen. Help me om hen zo op te voeden dat ze van U gaan houden, en Uw karakter weerspiegelen.