Welkom op mijn blog
Ik schrijf stukjes over het dagelijkse leven in mijn gezin, op het werk of in de kerk en over de omgang met God.
Mijn verlangen is om je te bemoedigen, aan te vuren en van elkaar te leren.
Veel zegen bij het lezen!

maandag 2 april 2012

Ingesleten patronen

Iedere dag fiets ik erlangs, en iedere dag zie ik "hem" verder een worden met het asfalt.
Ik stel me vaak een mens voor als ik er langs fiets. Een mens met gewoonten. Goede en slechte.
Ik heb al vaak getwijfeld om af te stappen, maar ik doe het niet. Ik volg het proces met belangstelling.
Waar gaat dit over vraag je je af?
Over een spijker op het asfalt, half in het asfalt en nu bijna een met het asfalt.
Ik zie hem al zeker een jaar liggen. Dan fiets ik er om heen, want wil geen lekke band. Hitte, stormwinden, en slagregens zijn er al over heengegaan. Ja, zelfs een dik pak sneeuw. Mooi, het was bedekt. Maar niet weg te krijgen hoor, al dieper en dieper verdwijnt ie in het asfalt...

Wat heeft ons leven daar nu mee te maken?
Alles!
Ook in ons leven zijn er dingen die als we die niet aanpakken een onderdeel van ons worden.
We doen onze dingen en zeker onze goede dingen maar er zit een spijker.
Om me heen zie ik mensen die op de vlucht zijn voor hun spijker. Dat kan bijvoorbeeld een slechte huwelijk zijn. Ze proppen hun agenda zo vol dat ze veel afleiding hebben, maar de oorzaak word niet aangepakt.
Of een zonde word  maar niet beleden...
Ik geloof dat als God je leven binnen komt wandelen dat de onderste steen boven komt.
Gelukkig doet Hij dat op Zijn tijd, steen voor steen, want de muren om ons hart kunnen hoog zijn.
maar Zijn Bloed wast witter dan sneeuw en Hij neemt er geen genoegen mee dat we blijven zoals hij ons leven kwam binnenwandelen. Dat kost strijd, geloofsmoed, volharding. Maar heeft Hij niet onze spijker in Zijn vlees gedragen? Mogen we niet steeds meer op hem gaan lijken?

Laat de werkauto's maar komen. Spijker eruit en nieuw asfalt erop. Dan kunnen de winden, regens en zonneschijn komen. Mensen kunnen zich niet meer bezeren aan ons en wij bezeren geen anderen meer.
Ik wens je een goede reis toe!




4 opmerkingen:

  1. Mooi stukje wat zeer tot de verbeelding spreekt. De spijker die langzaam ondergaat en verwordt tot datgene waar hij niet voor geschapen is. Zijn doel volkomen kwijt en weg worden gedrukt in de teer van de wereld. Een redelijk beeld van de mensheid die het doel van het bestaan en de Meester uit het oog verloor. De Timmerman die ten dieptste een heel ander doel voor ogen had dan liggen in al dat zwart...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie overdenking Mirjam, de spijker waar we omheen rijden, met een boog... alsof ie er niet is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je slaat de spijker op zn kop!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Idd een mooie overdenking, waarschijnlijk de 1e spijker die ik mss zal gaan zien, denk ik aan je verhaal, en zeker in deze tijd. Het is goed om er op deze manier over na te denken, over onze 'ingesleten patronen'. Want als we werkelijk Jezus willen volgen, zullen we onze wandel elke dag onder de loep moeten nemen en bekijken met Hem als voorbeeld.

    BeantwoordenVerwijderen